Według polskiego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżeństwo może być unieważnione wyrokiem sądu. Wyrok taki zostanie wydany jedynie wtedy, gdy zachodzą ku temu odpowiednie przesłanki, które występowały w chwili zawarcia małżeństwa, z wyjątkami.
Pierwszą z przyczyn unieważnienia małżeństwa jest wiek - osoby, które nie ukończyły 18 lat nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego. Jednak, jeżeli są ku temu ważne powody, sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła szesnaście lat, jeśli jest to zgodne z dobrem założonej rodziny.
Kolejną przyczyną unieważnienia małżeństwa jest ubezwłasnowolnienie - osoba ubezwłasnowolniona całkowicie nie może zawrzeć związku małżeńskiego. Jednakże żądanie unieważnienia małżeństwa nie zostanie pozytywnie rozpatrzone w sytuacji, w której ubezwłasnowolnienie zostało uchylone.
Osoby cierpiące na choroby psychiczne lub z niedorozwojem umysłowym również nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego. Jeśli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej osoby nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłych dzieci, sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu choroby psychicznej jednego z małżonków po ustaniu tej choroby.
Kolejną kwestią jest pozostawanie w innym związku małżeńskim - bigamia jest bowiem niedopuszczalna.
Pokrewieństwo i powinowactwo w linii prostej, rodzeństwo oraz przysposobienie również są powodami do stwierdzenia nieważności małżeństwa.
Małżeństwo może również zostać unieważnione, jeśli wystąpiły wady oświadczenia woli dot. wstąpienia w związek małżeński takie jak: osoba składająca oświadczenie znajdowała się pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej osoby, działała pod wpływem groźby lub zawierała małżeństwo w stanie wyłączającym świadome wyrażenie woli.
Nie można unieważnić małżeństwa po jego ustaniu. Nie dotyczy to jednak unieważnienia małżeństwa z powodu pokrewieństwa między małżonkami oraz z powodu pozostawania przez jednego z małżonków w chwili zawarcia małżeństwa w zawartym poprzednio związku małżeńskim.